hydra.
ՀԻԴՐԱ. Բառ յն. ὔδρα hydra. որ եւ ՀԻՒԴՐԱ, ՀԻՒԴՐԱՍ, ՀԻԴՐԱՅ, ՀԻԴՐԻԱՅ. Ջրային օձ. ըստ առասպելաց՝ որպէս վիշապ մեծ եւ բազմագլխի՝ վերառեալ ի կարգ աստեղատանց. իրօք՝ անուն ուրումն կնոջ խորագիտի, եւ կղզւոյ, եւ այլն.
Զհիդրայ կնոջէ ումեմնէ պատմէ պղատոն, թէ անհնարին սոփեստէս էր. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Յաղագս հիւդրասայ. առասպելեալ եղեւ գազան ինչ։ Հիւդրա, որ է օձ յիսնագլուխ, կամ իննագլուխ, զոր սպան հերակլէս. (Նոննոս.։)
Եզն եւ հիդրիա ծովային ... եւ հիտրիա եւս չարագոյն քան զնա. (Կանոն.։)