adj.

five hundred years old.

adj.

ՀԻՆԳՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱՅ կամ ՀԻՆԳՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱՆ ՀԻՆԳՀԱՐԻՒՐԱՄԵՆԻ. Որ ունի ամս հինգհարիւր.

Նոյ՝ հինգհարիւրամեայ կուսութեամբն. (Ճ. ՟Ը.։)

Եղեւ նոյ հինգհարիւրամենի, եւ ոչ ամուսնացաւ. (Եփր. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հինգհարիւրամենի հինգհարիւրամենիք
accusatif հինգհարիւրամենի հինգհարիւրամենիս
génitif հինգհարիւրամենի հինգհարիւրամենեաց
locatif հինգհարիւրամենւոյ հինգհարիւրամենիս
datif հինգհարիւրամենւոյ հինգհարիւրամենեաց
ablatif հինգհարիւրամենւոյ հինգհարիւրամենեաց
instrumental հինգհարիւրամենեաւ հինգհարիւրամենեաւք