hy    |   fr

Հիւանդարար

adj.

causing illness.

adj.

Որ ինչ հիւանդ առնէ զոք. հիւանդագործ. հիւանդաբեր. ախտարար.

Չար խորհուրդքն հիւանդարարք ոգւոց են. (Խոսր.։)

Հիւանդարար պատճառք. (Գէ. ես.։ Մաշկ.։)

Հիւանդարար ցաւովք. (Ճ. ՟Ը.։)