spirituality.
Հոգեւորն գոլ. ունելն զհոգեւոր առաքինութիւն, կամ զշնորհս հոգւոյն սրբոյ.
Թէպէտեւ օրէնք հոգեւոր են, սակայն ընդ հոգեւորութեանն նոցա աւորութիւնն գրգանաց եւ փափկութեան հաղորդեալ էր. (Եփր. հռ.։)
Դարձաւ ի հոգեւորութենէն, եւ եղեւ մարմին. (Լմբ. սղ.։)
Ի չափ հասակի հոգեւորութեանն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Որք միանգամ հոգեւորութեամբ (յն. հոգւով աստուծոյ) շրջին, նոքա են որդիք աստուծոյ. (Կոչ. ՟Է։)
ՀՈԳԵՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Ունելն զհոգի բանական.
Զմարդկայինն ի բաց կրճատեալ եհան ի մարմնոյն քրիստոսի զբանական հոգին, ասելով, աստուածային էր հոգիացեալ հոգեւորութեամբ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հոգեւորութիւն | հոգեւորութիւնք |
accusatif | հոգեւորութիւն | հոգեւորութիւնս |
génitif | հոգեւորութեան | հոգեւորութեանց |
locatif | հոգեւորութեան | հոգեւորութիւնս |
datif | հոգեւորութեան | հոգեւորութեանց |
ablatif | հոգեւորութենէ | հոգեւորութեանց |
instrumental | հոգեւորութեամբ | հոգեւորութեամբք |