cf. Գետնախշտի;
— հանգիստ, resting place in earth, grave, sepulchre, tomb.

adj.

Ոյր կամ ուր խշտիքն՝ այսինքն անկողինն է հող. cf. ԳԵՏՆԱԽՇՏԻ.

Ամփոփեալ հաւաքեցին ի քարապատուար շիրմի հողախշտի հանգստի. (Նար. խչ.։)