chief shepherd;
Jesus-Christ;
pontiff, archbishop.
ἁρχιποιμήν princeps pastorum. Գլուխ եւ պետ հովուաց. եւ Քրիստոս տէրն մեր. որ եւ Հօտապետ. եւ Փոխանորդն քրիստոսի. քահանայապետ. եպիսկոպոսապետ.
Վիճէին ընդ հովուապետսն եւ ընդ հօտերէցսն. (Փիլ. իմաստն.։)
Յերեւել հովուապետին ընդունիջիք զանթառամ փառաց պսակն. (՟Ա. Պետ. ՟Ե. 4։)
Հովուացն հովուապետ յիսուս։ Փրկիչն մեր յիսուս հովուապետ։ Կոչէ զիս հովուապետն քրիստոս. (Սկեւռ. ի լմբ.։ Մծբ. ՟Ժ՟Ը։ Ճ. ՟Ա.։)
Հովիւքն օրինակք եկեղեցւոյ հովուապետաց, որ տքնին ի վերայ խաշանց. (Տօնակ.։)
Քաջ հովուապետս վլասիոս. (Ճ. ՟Ա.։)
Պահեալ զհովուապետն խաշանց քոց բանաւոր հօտի։ Հովուապետին անյայտ եղեալ։ Հովուապետաց հանդէսս. (Նար. գանձ խչ.։ Շ. վիպ.։ Երզն. լս.։)