Հսկողութիւն, ութեան

s.

ՀՍԿՈՂՈՒԹԻՒՆ ՀՍԿՈՒԹԻՒՆ ՀՍԿՈՒՄՆ. ἑγρήγορησις, ἁγρυπνία vigilia, vigilantia. Արթնութիւն. տքնութիւն. տքնելն. եւ Ցայգապաշտօն ի նախատօնակս.

Տօնէաք հսկողութեամբ. (եւ երգօք հոգեւորօք. Վրդն. յանթառամն.։)

Արիական հսկողութեամբ (գրիգորի) հովուեալքս. (Երզն. լս.։)

Պարտ է ի գիշերի յառնել յաղօթս եւ ի հսկութիւն. (Ոսկ. գծ.։)

Տքնական հսկութեամբ։ Հսկութեան վարդապետ։ Միթէ հսկութեա՞մբ. (ՃՃ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)

Ի ձեռն հսկութեան ի զղջութիւն ածէ զհոգիս մարդկան. (Կլիմաք.։)

Ի հսկմունս, ի պահս. (՟Բ. Կոր. ՟Զ. 5։)

Էր երբեմն հսկումն մեծ տօնին զատկաց. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 9։)

Գիշերն հսկումն (կամ հսկում) է սաղմոսիւք եւ ընթերցմամբ գրոց. (Տօնաց.։)

Կատարէին նոքօք, զհսկումն գիշերոյն ի յիշատակի սրբոյն. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի հսկման հաղորդեալ ի ժամ երեկոյին պաշտաման. (Փարպ.։)

Հսկումն ծառայից։ Գիշերական հսկմունքն առ պահպանութիւն ընչիցն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։ Սարգ. յկ. ՟Զ։)

Առնեմք ըստ ամենայն կիրակէի հսկումն. որպէս զի լիցի յամէն տարին հսկումն յարութեան ՟Ծ՟Բ. առնեմք իսկ եւ յայլ տէրունական տօնսն հսկումն. (Ժմ. յն.։)