adv.

Իբր հրաշիւք. եւ Հրաշալի օրինակաւ. սքանչելապէս.

Հրաշապէս յայտնել, ծանուցանել, բաղկացուցանել զգոյութիւն շնչոյս. (Նար. ՟Լ՟Գ. ՟Խ՟Դ. ՟Հ՟Ե։)

Պսակէ ի նորոգութիւն յարութեանն հրաշապէս. (Լմբ. համբ.։)

Ինքնին ընթացաւ հրաշապէս երից ամաց տղայն. (Հ. կիլիկ.։)

Ե՛ւս հրաշապէս պայծառ շինուածով յարդարէր. (Յհ. կթ.։)