discourse pronounced in public, oration, harangue, sermon, declamation.
cf. ԱՏԵՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ.
Պօղոս ի հրէից հրապարակախօսութեանն ասէ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Զասացեալսն մեծին իսահակայ ի պարսից հրապարակախօսութեանն. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Պետրոս ի հրապարակախօսութեանն ասէր։ Ի միոյ հրապարակախօսութենէն պարսպեցան եւ ամրացան. (Բրսղ. մրկ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրապարակախօսութիւն | հրապարակախօսութիւնք |
| accusatif | հրապարակախօսութիւն | հրապարակախօսութիւնս |
| génitif | հրապարակախօսութեան | հրապարակախօսութեանց |
| locatif | հրապարակախօսութեան | հրապարակախօսութիւնս |
| datif | հրապարակախօսութեան | հրապարակախօսութեանց |
| ablatif | հրապարակախօսութենէ | հրապարակախօսութեանց |
| instrumental | հրապարակախօսութեամբ | հրապարակախօսութեամբք |