adj.

ՀՐԵՇՏԱԿԱՏԵՍԱԿ ՀՐԵՇՏԱԿԱՏԵՍԻԼ. ἁγελοειδής angelicae formae. Որ ունի զտեսիլ հրեշտակի. հրեշտակակերպ.

Հրեշտակատեսակս պատկերագրութիւնս։ Ո՛չ հրեշտակականս, այլ հրեշտակատեսակս անուանեաց. (Դիոն. երկն. ՟Բ։ Մաքս. անդ։)

Գո՛նէ ի հրեշտակատեսիլ երեսացն պարտ էր ցածնուլ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)

Ոչ սարսափեաց ի հրեշտակատեսիլ երեսաց նորա. (Բաբիղ. յհ. մկ.։)

Զարդափայլեալն գոլով։ Եւ ինքն մարիամ հրեշտակատեսիլ կուսութեամբն անկապուտ գոլով. (Զքր. կթ. յորմէ եւ Տօնակ.։)

Հովիւ բարի, որ յերկնայինսն նմանեալ հրեշտակատեսիլ. (Տաղ ի լս. քերթ.։)