banditto, bandit, cf. Հրոս.
Զօրական յանդուգն լ իբրեւ ասպատակաւոր. որ գրի եւ ՀՐԱՀՈՍԱԿ. (լծ. ընդ խրախոյս. եւ ընդ թ. եիւրիւյիլ էտէն ). վրայ վազօղ.
Բազմութիւն անկարգ հրոսակի ամբոխոյն բէլայ։ Ինքն (հայկ) առաջի, եւ զայս հրոսակին զկնի իւր կարգեաց. (Խոր. ՟Ա. 10։)
Հանդերձ իւրովքն եւս հրոսակօք։ Առաքէ հրոսակ արշակայ արքայի։ Չուեալ իբրեւ զհրոսակ իմն՝ վաղվաղակի հասանեն. (Յհ. կթ.։)
Ի հինից հրոսակաց, եւ յարշաւանաց ասպատակողաց. (Մագ. ՟Ի՟Ը։)