cf. Ձագեմ.
ՁԱԳԱՑԵԱԼ ՁԱԳԵԱԼ . Որոց բայն ունի լինել՝ Ձագանալ, եւ Ձագել. այսինքն ձայն հանել ձագուց ճակ, ճի՛կ. ճռուողել. ճճուել. ճիվ ճիվ ձան հանել, ճնճղկի պէս.
Ակիղաս զհաւագէտս ասէ փոխանակ վհկաց. իսկ սիմաքոս՝ զդէտս՝ որ ճճուիցեն, եւ ճղիցեն. եւ թէոդիտոն, զկանխագէտսն ձագացեալ, այսինքն ձագուց պէս ճըռուըղեալս. (Ոսկ. եւ Գէ. ես.։)
Իբրեւ զձագ խաղալիկ, զոր ձագեալ ասէ մարգարէն. ( Յոբ. ՟Խ. 24) յաղագս ճնճուողացն նոցա ձայնիցն առ լսօղսն. (Միսայէլ խչ.։)