adj.

ՁԱՂԿԱՀԵՐ ՁԱՂԿԱՄԱԶ. τετανόθριξ qui laxo est capilo, promissos crines habens. Ունօղ զձաղկ հերս, կամ զմազ երկայնեալ իբրեւ զձաղկս. մազը ցից ցից, ցցուած, շիտակ կախուած.

Հային ի հերսն, թէ ձաղկահե՞ր, կամ գանգրահեր իցէ. (Սեբեր. ՟Զ։)

Մելիտոս՝ իբրու ձաղկամազ, եւ ոչ ամենեւին գեղեցկամօրու. (Պղատ. եւթիփռոն.։)