lending a hand, assisting, succouring;
— լինել, cf. Ձեռնկալեմ.
ՁԵՌՆԿԱԼՈՒ կամ ՁԵՌԸՆԿԱԼՈՒ. ἁντιλαμβανόμενος , ἁντιστηρίζων apprehensor, susceptor, auxiliator, confirmans. Որ կալեալ ունի զձեռանէ այլոյ. ձեռնտու. օգնական. զօրավիգն. պաշտպան. ձեռքէն կամ ձեռք բռնօղ, թեւ թիկունք.
Ձեռնկալու մեծ։ Եթէ չէր ձեռնկալու աստուած, արդարն կործանէր. (Նար. ՟Գ։ Լմբ. սղ.։)
Բարիոք հաղորդեցուցիչք եւ ձեռնկալուք. (Պրպմ. ձ։)
Տէր ձեռնկալու է նորա. յն. հաստատէ զձեռն նորա. (Սղ. ՟Լ՟Զ. 24։)
ՁԵՌՆԿԱԼՈՒ ԼԻՆԵԼ. ἁντιλαμβάνομαι opitulor. Օգնել.
Ձեռնկալո՛ւ լեր աղքատին։ Մի՛ լինիր ձեռնկալու մեղաւորին. (Սիր. ՟Ժ՟Բ. 4։ ՟Ի՟Թ. 12։)
Ձեռնկալու եւ օգնական լինիցի տկարութեանս մերում. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Դու մի՛ լինիր ձեռնկալու նորա, եւ մնացել լինի ընդունայն. (Վրք. հց. ձ։)