s.

succour, aid, assistance;
cooperation;
means.

s.

Ձեռնտու լինելն. ձեռնկալութիւն. օգնութիւն. սատարութիւն. նպաստ, մանաւանդ ունելով զձեռանէ.

Ձեռնտուութիւն մատուցանել, կամ խնդրել։ Ձեռնտուութեամբ աստուծոյ. (Պիտ.։ Լմբ. սղ.։ Երզն. մտթ.։)

Ղովտ (եգիտ) զհրեշտակացն ձեռնտուութիւն. (Լմբ. ժղ.։)

Ախտացեալ յօդիցն լուծմամբ. որում ոչ անխայեցեր զբժշկութեանն ձեռնտուութիւն։ Հայցեմք պաշտպան զտիրամօրդ ձեռնտուութիւն. (Նար. ՟Ծ՟Ը. եւ Նար. կուս.։)

ՁԵՌՆՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. իբր Անձնատուրն լինել. յարումն. հակամիտութիւն.

Անձնատուր ձեռնտուութիւն առ թագաւորն, եւ միամտութիւն. (Խոր. ՟Բ. 7։)

ՁԵՌՆՏՈՒՈՒԹԵԱՄԲ իբր Միջնորդութեամբ. ի ձեռն.

Բանք եւ խորհուրդք քրիստոսի հոգի են եւ կեանք՝ ձեռնտուութեամբ մարմնական նշանակաց. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ձեռնտուութիւն ձեռնտուութիւնք
accusatif ձեռնտուութիւն ձեռնտուութիւնս
génitif ձեռնտուութեան ձեռնտուութեանց
locatif ձեռնտուութեան ձեռնտուութիւնս
datif ձեռնտուութեան ձեռնտուութեանց
ablatif ձեռնտուութենէ ձեռնտուութեանց
instrumental ձեռնտուութեամբ ձեռնտուութեամբք