vn.

to fight a pitched battle, to attack each other in front, to meet face to face, to encounter.

ձ.

Մարտնչիլ ճակատ առ ճակատ.

Ի հանդիսական պատերազմին ճակատամարտեցայք ընդդէմ թշնամւոյ. (Գանձ.։)

Եւ դու արեաց գնդիւք ճակատամարտեա՛ց ընդ հռովմայեցւոց հենիցն. (Մեսր. երէց.։)

Ճակատամարտեալք՝ վերջնահանջ եղեն. (Նոննոս.։)

Ճակատամարտելով վասն հեթանոսաց։ Ընդ մեղս ճակատամարտելով. (Ոսկ. գծ.։)