Ճուրակ, աց

s.

ՃՈՒՌԱԿ կամ ՃՈՒՐԱԿ. որ ըստ յն. իթ՛րագս. ἰέραξ accipiter. Արու բազէ.

Սակս ոչ ունելով նոցա (յունաց) ճէ, յորջորջեն զճուռակն ծուռակ։ Բազէի արական ճուռակ (կամ ճուրակ). (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)