hy    |   fr

Մանեկաւոր

adj.

wearing a necklace;
curled;

ast.

— գունտ, armillary sphere.

adj.

ՄԱՆԵԿԱՒՈՐ գրի եւ ՄԱՆԵԱԿԱՒՈՐ. Ունօղ յանձի զմանեակ.

Քահանայքն վակասաւորք, մանեկաւորք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Հազար ծառայք կամարաւորք եւ մանեկաւորք եւ կերպասազգեստք կային առաջի սորա. (Վրք. հց. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մանեկաւոր մանեկաւորք
accusatif մանեկաւոր մանեկաւորս
génitif մանեկաւորի մանեկաւորաց
locatif մանեկաւորի մանեկաւորս
datif մանեկաւորի մանեկաւորաց
ablatif մանեկաւորէ մանեկաւորաց
instrumental մանեկաւորաւ մանեկաւորաւք