youngest, younger, minor, under age.
νεώτερος, -ρα junior νεαρώτερος recentior. Մանուը կրտսեր. կրտսերագոյն. երիտասարդագոյն. առոյգ հասակաւ. փոքր. փոքրիկ. եւ Համբակ. կէնճ, ճահիլ, կտրիճ.
Եթէ եղբայր մանկագոյն կարգեսցի ուսուցանել զերիցագոյնն ըստ հասակին։ Թէ դիպեսցի պառաւուն մեղանչել զնոյն (յանցուած) մանկագունին, ծանրագոյն մեղադրութեան արժանի մանկագունացն (այսինքն քան զմանկագոյնս) լինել. (Բրս. հց.։)
Զսա մանկագոյն քան զիս տեսանէք տիօք. (Փարպ.։)
Դու կարի մանկագոյն ես, եւ ոչ կարես հանդուրժել յանբնակ անապատիս։ Վախճանեցաւ տէր մեր, մինչդեռ մանկագոյն եւս էր. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զարուեստ գրչութեան ուսուցանել տալով իւրոց մանկագոյն աշակերտացն. (Խոր. ՟Գ. 53։)
Մի ոմն մանկագոյն ի նախարարացն հայոց. (Եղիշ. ՟Ա։)
Ըստ հասակի մանկագոյն. (Պիտ.։)
Յառաջեաց յովհաննէս, զի մանկագոյն էր, բայց ոչ եմուտ ի գերեզմանն. պատուեաց զպետրոս, զի գլխաւոր էր. (Զքր. կթ.։)
Առողջաց, եւս առաւել մանկագունաց ի նոսա, եւ կարօտից թառամեցուցանել ընդ ծաղկի մարմնոյն եւ զախտս բնաւորականս. (Սարկ. հանգ.։)
ՄԱՆԿԱԳՈՅՆ. Նոր. արդի. նորագոյն. յետին ժամանակաւ. յետնագոյն.
Երկին՝ ի միոջէն, եւ յառաւելեալ տեսակէն, զոր կոչեն մանկագոյնքն (այսինքն նոր փիլիսոփայք) հինգերորդ էութիւն։ Երիցագոյն եւ առաջին ասասցի իմաստունն, եւ մանկագոյն եւ վերջին՝ ամենայն անզգամն. (Փիլ. ել. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Մկրտչին եւ աստուածաբանին (յովհաննու) անունն (ի) հին գրեանն մի է, բայց մանկագոյն հարքն մեր փոխեալ են, ըստ որում եւ միտք անուանցն այլափոխին. յովանէս՝ ձայն, եւ յովհաննէս՝ հնազանդութիւն. (Վրդն. աւետար.։)
Մանկագոյն քան զդրախտն՝ գինըմպութիւն. քան զօրէնս երիցագոյն՝ պահք։ Ոչ մանկագոյն գիւտս հարցն է գանձս այս. (Բրս. պհ. ՟Ա։)