cf. Մարդախոշոշ.
ՄԱՐԴԱԽՈՂԽՈՂ ՄԱՐԴԱԽՈՇՈՇ. ἁνθρωποκτόνος homicida, sicarius. Որ խողխողէ կամ խոշոշէ զմարդիկ. մարդասպան. արիւնահեղ. արեանարբու.
Փախուցեալ ի հայրասպան մարդախողխող հօրեղբարց իւրոց։ Մարդախողխող տեսանելով զհայր առ որդի. (Եղիշ. ՟Գ. եւ Եղիշ. դտ.։)
Զարէս մարդախողխող, եւ զաքելաս հոմերսսին. (Մագ. ոտ. մանուչ.։)
Ապստամբն բաբան՝ մարդախողխող աշխարհաւեր արիւնարբու գազանն. (Կաղանկտ.։)
Օր տեառն հասեալ է ի վերայ քո մարդախողխողդ։ Տեսանէր զմարդախողխողացն օճիրս. (անդ։)
Մարդախոշոշն անօրէն հայհոյիչն սատակամահ լինէր. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 28։)
Մարդախոշոշ բռնաւոր, կամ վիրագ, կամ բանսարկուն. (Եղիշ. ՟Բ։ Ոսկ. մտթ.։ Փիլ. լին.։)
Մարդախոշոշ գազանք, կամ բարք. (Պիտ.։)