ՄԱՐԴԱՀԱՃՈՅՈՒԹԻՒՆ ՄԱՐԴԱՀԱՃՈՒԹԻՒՆ. ἁνθρωπαρέσκεια studium placendi hominibus, hominum benevolentia. Փոյթ հաճոյ լինելոյ մարդկան. մարդահաճոյ լինել. ակնառութիւն. մարդելուզութիւն. կեղծաւորութիւն.
Փառասիրութիւն եւ մարդահաճոյութիւն եւ առ ի ցոյց ինչ առնել։ Վասն մարդահաճոյութեան. (Բրս. հց.։ Վրք. հց. ձ։)
Ամբարտաւանութիւն եւ մարդահաճութիւն. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Չառնել մարդահաճութեան բանից յաւելուածս. (Փարպ.։)
Ախտ մարդահաճութեան. (Շ. մտթ.։)
Որ այլում հաճոյ եւ կամ ըստ իւր հաճոյիցն ինչ առնիցէ, յաստուածպաշտութենէն կործանի, եւ ի մարդահաճութիւն անկանի. (Բրս. հց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարդահաճոյութիւն | մարդահաճոյութիւնք |
| accusatif | մարդահաճոյութիւն | մարդահաճոյութիւնս |
| génitif | մարդահաճոյութեան | մարդահաճոյութեանց |
| locatif | մարդահաճոյութեան | մարդահաճոյութիւնս |
| datif | մարդահաճոյութեան | մարդահաճոյութեանց |
| ablatif | մարդահաճոյութենէ | մարդահաճոյութեանց |
| instrumental | մարդահաճոյութեամբ | մարդահաճոյութեամբք |