hating mankind, misanthropic;
misanthrope, man-hater.
μισάνθρωπος, μισανθρωπότατος hominum osor, homini infensus, infensivus եւ κακόξενος inhospitalis. Ատեցօղ կամ թշնամի մարդկան.
Մարդատեաց գազանքն յորժամ ի գառագիւղն արգելուցուն. (Վեցօր. ՟Թ։)
Չեմք մարդատեացք իբրեւ զգազանս. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ի մարդատեցէ ել մարդասիրութիւն։ Վասն այնորիկ է մարդատեաց, զի աստուածամարտ է. (Բրս. վաշխ. եւ Բրս. չար.։)
Սզբնաչար դեւքն, եւ մարդատեացք։ Որ յոյժդ ես մարդատեաց՝ զլանալով զաստուծոյ մարդասիրութիւնն. (Յհ. իմ. պաւլ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)
Մարդատեացքն (յն. հիւրատեացք), որ փակեն զդուրս ընդդէմ օտարաց. (Վեցօր. ՟Ը։)
Ոչ զի մարդատեացք իցեն թագաւորք, այլ յառաջահոգակք. (Շիր.։)
Յովհաննէս անապատասէր էր, եւ ոչ մարդատեաց. (Մագ. ՟Ծ։)
Մարդատեացք էին՝ միանգամայն եւ աստուածատեացք. (Երզն. մտթ.։)
Անողորմ հրամանաւ զայն զմարդատեացն զօրացոյց զխորհուրդ. իբր մարդատեցական. (Նիւս. ի մկ. բեթղ.։)