s.

worshipper of the flesh;
sensualist;
Apollinarian.

adj.

σαρκολάτρης sarcolatra. Որ պաշտէ զմարմին եւ զմարմնաւորս. եւ մասնաւոր առմամբ՝ Այն որ դնէ ի քրիստոս ըստ ապողինարի լոկ մարմին անհոգի.

Դու յաաղգս այդորիկ անպատուես զիմ իմաստս՝ ո՛վ մարմնապաշտդ, եթէ ես մարմնապաշտ. (Առ որս. ՟Թ։)