companionship in arms;
alliance, confederacy;
aid, succour.
συμμαχία societas in bello, auxilium, subsidium. Մարտակիցն լինել՝ ըստ ՟Ա նշ. գործակցութիւն ի մարտի. օգնականութիւն.
Մարտակցութեամբն քրիստոսի, կամ շնորհաց, կամ աղօթից ձերոց. (Ճ. ՟Բ.։ Նիւս. ի սքանչ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Ունիս ի քեզ ինքեան զմարտակցութիւն. յիշեցի զաստուած՝ ասէ, եւ ուրախ եղէ. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)
Պատսպարեցաւ ի մարտակցութիւնն եթէովպացւոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)
Չունի նա պէտս մարտակցութեան նոցա. (Իգն.։)
Եւ ըս ՟Բ նշ. Բախումն ընդ թշնամիս. դիմամարտութիւն. որպէս լտ. proelium, congressus.
Զհակառակացն մղէր մարտակցութիւն։ Մարտակցութիւն սրբոց վկայիցն ընդդէմ թշնամւոյն. (Ճ. ՟Բ.։)
Զի մի՛ յերկոցունց կողմանց ունիցիմք մարտակցութիւնս, տեսութեան եւ մտածութեան. (Մագ. ՟Ի՟Ե։)
Մեծագոյն քաղաքքն փոքրագունիցն յաղթեն մարտակցութեամբ (յն. մարտուցեալք). (Պղատ. օրին. ՟Ա։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մարտակցութիւն | մարտակցութիւնք |
accusatif | մարտակցութիւն | մարտակցութիւնս |
génitif | մարտակցութեան | մարտակցութեանց |
locatif | մարտակցութեան | մարտակցութիւնս |
datif | մարտակցութեան | մարտակցութեանց |
ablatif | մարտակցութենէ | մարտակցութեանց |
instrumental | մարտակցութեամբ | մարտակցութեամբք |