separation;
retirement.
διάστημα, τὸ διάστατον, ἁπόστασις , ἁπουσία distantia, abscessio, absentia, discrepantia, interstitio, spatium, intervallum. Մեկուսի գոլն. մեկուսանալն, եւ հեռաւորութիւն. տարբերութիւն, որոշումն. անջատումն. անջրպետ. միջոց. խտիր.
Մեկուսութիւն եւ ոչ մի է հօր եւ որդւոյ։ Մեկուսութիւնս եւ որոշմունս յաստուածայինն էութիւն ի ներքս բերել անուսումնաբար. (Աթ. ՟Գ։ Կիւրղ. գանձ.։)
Առաքինութեանն մեկուսութիւն առ հակառակն (չարութիւն). (Դիոն. ածայ.։)
Արարեալն առ ոչ արարեալն՝ բազում ունի զմեկուսութիւն. (Պիտառ.։)
Տուընջեան եւ գիշերոյ մեկուսութեանցն։ Զերկոտասանից տանց աստեղաց մեկուսութիւն։ Զերրեակ ձեւս մարմնոց ասէ զեռակի մեկուսութիւնն, խորութիւն, բարձրութիւն, լայնութիւն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Աստուծոյ առ մարդիկ միաբանութիւն, որպէս եւ ընդդէմն՝ մեկուսութիւն։ Միշտ մեկուսութեամբ վեհիցն՝ պատուեալ լինի վատթարն, զնոցայն ժառանգելով զդաս. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Հաւասար շուրջանակի զմեկուսութիւնն ունի. (Պիսիդ.։)
Սկզբնատիպն ոչ կարացեալ ժուժալ՝ հեռանալ պատկերի իւրոյ, տարամերժիլ մեկուսութեամբ. (Պիտառ.։)
Ի ԲԱՑ ՄԵԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. Նոյն ընդ վ. եւ Խուսափումն. ἁποφυγή կամ ἁποφοίτησις declinatio, fuga.
Զրկմամբ, եւ ի բաց մեկուսութեամբ, եւ կործանմամբ ի պատշաճիցն նոցա բարութեանց՝ չարք ասին. (Դիոն. ածայ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեկուսութիւն | մեկուսութիւնք |
| accusatif | մեկուսութիւն | մեկուսութիւնս |
| génitif | մեկուսութեան | մեկուսութեանց |
| locatif | մեկուսութեան | մեկուսութիւնս |
| datif | մեկուսութեան | մեկուսութեանց |
| ablatif | մեկուսութենէ | մեկուսութեանց |
| instrumental | մեկուսութեամբ | մեկուսութեամբք |