cf. Մեղանչական.
Մեղանչական. մեղաւոր. յանցաւոր.
Սա մեռանի անմեղ, եւ կեցցէ հոգւով. իսկ ես մեղական, եւ կորնչիմ հոգւով. (Վրք. հց. ՟Ը։)
Հուր վառեալ անշէջ, որ այրէ զհոգիս մեղական. (Գանձ.։)
Զմեղականսն յանապատին սպառեալ մահուամբ. (Վրդն. թուոց.։)
Ոչ զի մեղականք են (անասունք), այլ զի անօթք եղեն մեղականաց. (Կանոն.։)
Եւ որպէս յն. συνειδώς conscius. Գիտակ խղճի կամ յանցաւորութեան անձինն.
Որ զանձին մեղ ոչ գիտէ, այսինքն որ ոչ է մեղական չար ին (կամ չարի ինչ) յանձին իւրում. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16. (կամ գրելի էր, ոչ գիտէ մեղական ինչ եւ այլն։))