ն.

ՄԵՐՁԱՒՈՐԵՄ ՄԵՐՁԱՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἁγχιστεύω jure propinquitatis peto, redimo . Մերձաւոր առնել, մերձեցուցանել. իւրացուցանել զինչս կամ զկին. սեպհականել. իրաւամբք ազգականութեան առնուլ կամ ստանալ. տէր ելլալ, տէր կայնիլ, իրեն ընել.

Մերձաւորեա՛ դու քեզ զմերձաւորութիւն իմ։ Տայր ցընկեր իւր, որ մերձաւորելոց էր զմերձաւորութիւն նորա։ Եթէ մերձաւորեցուսցէ զքեզ մերձաւորիչն քո, բարի է. ապա թէ ոչ կամիցի մերձաւորեցուցանել զքեզ, ես մերձաւորեցուցից զքեզ։ Ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել ես ինձ. (Հռութ. ՟Դ. 6. 7։)

Մերձաւորեցուսցեն որդիքն իսրայէլի զիւրաքանչիւր հայրենի ժառանգութիւն իւր. (Թուոց. ՟Լ՟Զ. 8։)

Թէեւ հեռաւոր իցէ, իշխան է վարդապետն եւ մերձաւորի մերձաւորիչ (կամ մերձաւոր ինչ) մերձաւորեցուցանել. (Կանոն.։)