s.

vote, suffrage;

adj.

even, equal, like;
summed up;
— դնել, to vote, to come to the vote;
չէ ընդ —, that is not the same thing.

s.

ψῆφος suffragium, sententia. Միաբան համարումն՝ հաւանութիւն՝ քուարկութիւն՝ վճիռ.

Եպիսկոպոսունք ի մի միտս միաբանեցան, եւ եդին միահամար. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 23։)

adj.

ՄԻԱՀԱՄԱՐ. ա. Միանգամայն համարեալ. ընդ ամենայն ի հաշիւ արկեալ.

Եկն ռստակէս՝ բերելով ընդ ինքեան զգիրն կանոնաց թուեալ միահամար կարգաւ տունս քսան. (Ոսկիփոր.։)

adv.

ԿՂԸՆԴ ՄԻԱՀԱՄԱՐ. մ. ἵσον aequale. Ընդ մի համար. հաւասար.

Չէ՛ ընդ միահամար՝ առնուլ զիշխանութիւնն եւ մատն լինել, եւ չառնուլ իսկ բնաւ զառաջինն. (Ոսկ. փիլիպ. ՟Է։)