cf. Ձայնակից լինիմ.
συμφωνέω, ὀμοφωνέω consono, concino. Ձայնակից լինել. համաձայնիլ. միաբանիլ.
Միաձայնեալ՝ ասէին։ Միաձայնելով գովէին զքեզ։ Եւ նոցա միաձայնեալ՝ ասէին։ Միաձայնեալ եղեն մարդիկ ընդ հրեշտակս. (Շար.։)
Ընդ մեզ միաձայնեալ (հրեշտակք՝) օրհնեն. (Նար. երգ.։)
Դպիրքն միաձայնեալ երգեն զօրք զքրովբէիցն. (Պտրգ. աթ.։)
Զերկուց եւ զերից միաձայնելով յանուն քո. (Պտրգ.։)
Եթէ ոչ միաձայնին վկայքն, իւրաքանչիւր կողմանցն լիցի ընտրութիւն առաջի դատաւորացն. (Մխ. դտ.։)