forgetfulness, want of memory;
ի — գալ, անկանել, to fall into oblivion;
ի խորանկանել, ի մոռացմունս խորոց մատնիլ, to be buried in oblivion.
λήθη oblivio. Մոռանալն, եւ մոռացեալ լինելն. մոռանումն. մոռացութիւն. մոռացօնք.
Ընդէ՞ր ոչ արարեր մոռացումն անօրէնութեան իմոյ. (Յոբ. ՟Է. 21։)
Մոռացումն է՝ յիշման ի բաց ընկեցումն. (Նիւս. բն.։)
Մոռացման՝ միանգամայն եւ անզգայութեան պատճառ լինի. (Փիլ. քհ. ՟Զ։)
Աստուծոյ՝ մոռացումն ոչ է, այլ ձեւացուցանէ. (Մխ. երեմ.։)
Մի՛ զինէն մոռացումն եղիցի քեզ տէր. (Սարկ. աղ.։)
ՄՈՌԱՑՈՒՄՆ ԱՌՆԵԼ. Մոռանալ. եւ Մոռացուցանել.
Մոռացումն արար զպատուիրանսն աստուծոյ. (Եղիշ. յես.։)
Սփոփանօք լցուսցէ զձեզ, մոռացումն առնելով ծանր եւ մեծ վշտացդ. (Յհ. կթ.։)
Իսկ կր.
Մոռացումն արարեալ մանուկ՝ ընկէց զինքն ի հուր. (Ճ. ՟Ա. իմա՛ թողեալն մոռացմամբ։)
ՄՈՌԱՑՈՒՄՆ կամ ՄՈՌԱՑՈՒՄՆ ԱՌՆԵԼ կամ ՏԱԼ. Մոռանալ.
Մոռացումն առնումք բազում ժամանակօքն զգործոց մերոց։ Մոռացումն զաշխատութեան առնուիր վասն եկելոյն ի վերայ քո հանգստին։ Մի՛ ի մոռացումն առցուք զարարիչն. (Իսիւք.։)
Քա՛ւ լիցի ինձ տալ ի մոռացումն՝ զոր ասէն, թէ որ սիրէ զկին եւ զորդիս եւ այլն. (Փարպ.։)
Ի ՄՈՌԱՑՈՒՄՆ ԱՆԿԱՆԻԼ կամ ԳԱԼ. Մոռանալ, եւ մոռացեալ լինել.
Զի մի՛ ի խոր մոռացումն անկանիցին. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 11։)
Ի մոռացումն եկն արդեօք (մեզ) յաղագս սենեքերիմայ. (Խոր. ՟Ա. 22։)
Ի մոռացումն անկաւ նա, եւ որ ի նմանէն են։ Ի մոռացումն եկեսցեն անէծքն՝ որ եդան ի վերայ մեր. (Իսիւք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մոռացումն | մոռացմունք |
| accusatif | մոռացումն | մոռացմունս |
| génitif | մոռացման | մոռացմանց |
| locatif | մոռացման | մոռացմունս |
| datif | մոռացման | մոռացմանց |
| ablatif | մոռացմանէ | մոռացմանց |
| instrumental | մոռացմամբ | մոռացմամբք |