ՄՈՐՈՍԽՕՍՈՒԹԻՒՆ կամ ՄՈՐՈՍԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄՈՐՈՍԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ.
Խեղկատակութիւն, մորոսխօսութիւն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. կողոս.։)
Տայ աղաղակել բարկութիւնն մորոսախօսութեամբ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մորոսախօսութիւն | մորոսախօսութիւնք |
accusatif | մորոսախօսութիւն | մորոսախօսութիւնս |
génitif | մորոսախօսութեան | մորոսախօսութեանց |
locatif | մորոսախօսութեան | մորոսախօսութիւնս |
datif | մորոսախօսութեան | մորոսախօսութեանց |
ablatif | մորոսախօսութենէ | մորոսախօսութեանց |
instrumental | մորոսախօսութեամբ | մորոսախօսութեամբք |