foolishness, senseless speech or talking.
ՄՈՐՈՍԽՕՍՈՒԹԻՒՆ կամ ՄՈՐՈՍԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄՈՐՈՍԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ.
Խեղկատակութիւն, մորոսխօսութիւն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. կողոս.։)
Տայ աղաղակել բարկութիւնն մորոսախօսութեամբ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մորոսխօսութիւն | մորոսխօսութիւնք |
accusatif | մորոսխօսութիւն | մորոսխօսութիւնս |
génitif | մորոսխօսութեան | մորոսխօսութեանց |
locatif | մորոսխօսութեան | մորոսխօսութիւնս |
datif | մորոսխօսութեան | մորոսխօսութեանց |
ablatif | մորոսխօսութենէ | մորոսխօսութեանց |
instrumental | մորոսխօսութեամբ | մորոսխօսութեամբք |