s.

delay, hinderance, impediment;
putting off, delaying, protraction, procrastination, prorogation, respite;
temporizing.

s.

παρέλκυσις, ἁναβολή protractio, dilatio, mora. որ եւ ՅԱՊԱՂԱՆՔ. Յապաղելն. դանդաղումն. յերկարաձգութիւն. յամուրդ. անագանումն.

Մի՛ կարծեսցէ, թէ գուցէ յապաղումըն հինից նորա. (Յոբ. ՟Ի՟Ե. 3։)

Սա միայն ոչ ընդունի զյապաղումն, մարդասիրութիւնս. (Ածաբ. աղք.։)

Մի՛ համարիր ասէ, եթէ յապաղումնն օգտեսցէ ինչ զպատժաւորն, եթէ ոչ փոխարկեսցի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27։)

Բարւոք թուի ինձ սակաւ մի յապաղումն առնել պատմութեանս (այս ինքն մեկնութեանս). (Սահմ. ՟Ա։)

Զի յապաղմամբն երկարեսցի փափագ նոցա. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յապաղումն յապաղմունք
accusatif յապաղումն յապաղմունս
génitif յապաղման յապաղմանց
locatif յապաղման յապաղմունս
datif յապաղման յապաղմանց
ablatif յապաղմանէ յապաղմանց
instrumental յապաղմամբ յապաղմամբք