first, firstly;
antecedently.
ՅԱՌԱՋՆՄԷ ՅԱՌԱՋՆՈՒՄՆ որ եւ ՅԱՌԱՋՄԷ. Կանխաւ. յառաջին ժամանակէ կամ ի յաւիտենից անտի. յառաջագոյն. անդստին. ի սկզբանէ. առաջմէ, առաջուց.
Զի երեւեսցի նախագիտութիւնն յառաջնմէ, եւ զկնի այնորիկ ի գլուխ ելցէ, եւ այլն։ Յառաջնմէ բարձրագոյն ինչ ոչ լուան։ Եւ արդ տե՛ս յառաջնմէ՛ ասէ, եւ այլն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 22. 30։ ՟Բ. 22։)
Որոց եւ յառաջնումն իսկ աննախանձ ետ զկենդանութիւնն. (Եզնիկ.։)
Անսկիզբն որդի՝ անմայր յառաջնումն, եւ այլն. (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յառաջնումն | յառաջնմունք |
| accusatif | յառաջնումն | յառաջնմունս |
| génitif | յառաջնման | յառաջնմանց |
| locatif | յառաջնման | յառաջնմունս |
| datif | յառաջնման | յառաջնմանց |
| ablatif | յառաջնմանէ | յառաջնմանց |
| instrumental | յառաջնմամբ | յառաջնմամբք |