hy    |   fr

Յարակցապէս

adv.

conjointly, connectedly;
accessorily.

adv.

ՅԱՐԱԿՑԱԲԱՐ ՅԱՐԱԿՑԱՊԷՍ. Իբրեւ յարակից. հետեւաբար. ընտանեբար.

Ի նորին անուն յարակցաբար արմանեակս զմեզ անուանեն. (Յհ. կթ.։)

Բարեգործացն խնդրել բարիս՝ բնութեան են օրէնք, անբռնադատ կրիցն յարակցապէս առ սոյն բերումն. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)