Յերկարագոյն

adj. adv.

μακρότερος, -ον longior, -ius ἑπιπλεῖον longinquus. Առաւել յերկար.

Յերկարագոյն նուագօք զբանիւք անկանէին. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 9։)

Յերկարագոյն ժամանակօք ժառանգեցոյց. (Մագ. ՟Ե։)

Խօսեցար յաղագս տան ծառայի քո յերկարագոյն. (՟Ա. Մնաց. ՟Ժ՟Է. 17։)

Ի նայել ինձ յերկարագոյն (կամ յերկարագոյնս) ի լեառնն. (Խոր. ՟Ա. 27։)