hy    |   fr

Յուռթութիւն, ութեան

s.

enchantment.

s.

Կախարդութիւն. հմայք. մոգութիւն.

Մոգութիւն է մակակոչութիւն բարեգործ (անուանեալ) դիւաց առ ի բարւոյ իմիք հաստատութիւն. (որպէս Ապողոնի տիւանացւոյ յուռթութիւնքն վասն բարւոյ եղեւ. Նոննոս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յուռթութիւն յուռթութիւնք
accusatif յուռթութիւն յուռթութիւնս
génitif յուռթութեան յուռթութեանց
locatif յուռթութեան յուռթութիւնս
datif յուռթութեան յուռթութեանց
ablatif յուռթութենէ յուռթութեանց
instrumental յուռթութեամբ յուռթութեամբք