Շարաբ, ոյ, ի

s.

ՇԱՐԱԲ կամ ՇԱՐԱՊ. ռմկ. շիրօբ, շէրպէթ, շիւրպ, շէրապ, ուսարէթ, մաճուն . իտ. sciroppo, sugo. լտ. syrupus, succus. χυλός, χυμός . Օշարակ կամ ըմպելի կամ քաղցրաւենի կազմեալ ի հիւթոյ պէսպէս իրաց ի պէտս դեղոց օգտակարութեան.

Ընկուզի շարաբ, որ օգտէ փողացաւի։ Սերկեւլի շարաբ, որ օգտէ վերաբերութեան եւ փորանցի։ Խաշխաշի շարաբ. որ օգտէ հազի. եւ այլն. (Բժշկարան.։)

Որ հիւանդաց շարապ լինի (խնձորն). (Շ. առակք.։)

Յօշարակէ նռնենեաց իմոց. ի նռան գինւոյ իբր շարապ բժշկութեան. (Վրդն. երգ.։)