cf. Շճուկ.
ՇԻՃ եւ ՇԻՃՈՒԿ, կամ ՇՃՈՒԿ. Քամեալ կամ կտրեալ եւ ապականեալ հիւթ. մզեալ ջուր կաթին՝ թանի՝ մածնոյ. եւ Ցորեան անձրեւակաթ. քամուածք, քամուկք.
Շիճ՝ ապականեալ ցորեան է յանձրեւոյ. եւ որպէս շիճուկ թանի թթուեալ է. վասն որոյ ասէ յովբ, ուղեղ նորա շճեսցէ. (Գրչ. արիստակ. եւ Գրչ. գէ.։)
Շիճուկ, մածնին ջուրն, րախպին. (Բժշկարան.։)
Պանիր, կոդի, շճուկ, կաթն. (Մանդ. ՟Գ։)