Շինաւան, աց

s.

οἱκουμένη habitata, orbis terrarum. Շէն. աւան. բնակելիլ վան կամ վայր. եւ Տիեզերք. աշխարհ.

Ամենայն շինաւանի՝ աշխարհակալ դշխոյ (կամ ըստ յն. թագաւոր). (Պտմ. աղեքս.։)