s.

extinction;
annihilation.

s.

ՇԻՋՈՒԹԻՒՆ ՇԻՋՈՒՄՆ. σβέσις extinctio. Շիջանիլն. մարիլը, մարումը.

Հեղիաս (ի թաբոր) ի միտ առ զշիջութիւն ջրահրոյն ի խորհուրդ աւազանին. (Վանակ. յուրախացիրն.։)

Արագ արագ ի վեր յարեայ ի մեռելոյն (սգոյ), զմահն համարեալ ոչ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն ի մարմնոյ. (Փիլ. իմաստն.։)

Ի ծագման արեգականն՝ աղօտագունից փայլմանց լինի շիջումն. (Անան. ի յովնան.։)

Յիշեա՛ զհարսանեաց զփակումն, եւ զլապտերաց զշիջումն. (Պիտառ.։)

Գթութիւն՝ շիջումն թերահաւատութեան, եւ նշոյլք լուսոյ հաւատոց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շիջումն շիջմունք
accusatif շիջումն շիջմունս
génitif շիջման շիջմանց
locatif շիջման շիջմունս
datif շիջման շիջմանց
ablatif շիջմանէ շիջմանց
instrumental շիջմամբ շիջմամբք