friction, rubbing.
Շփելն, իլն. եւ Շաղախումն. յարումն. մածումն. ծեփումն.
Որպէս ոք պայծառ պատմուճան զիւրեաւ արկեալ՝ խնամ տանի, մի՛ գուցէ շփումն ինչ կամ աղտ հասանիցէ։ Պէսպէս շփումն սեւութեան ի նմա միացուցանեմք։ Այսպիսի շփմունք ի դիւրաց կեղծեաց լինին. (Ճ. ՟Գ.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։ Մանդ. ՟Ի՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շփումն | շփմունք |
accusatif | շփումն | շփմունս |
génitif | շփման | շփմանց |
locatif | շփման | շփմունս |
datif | շփման | շփմանց |
ablatif | շփմանէ | շփմանց |
instrumental | շփմամբ | շփմամբք |