Ոբողոս, ի

s.

Բառ յն. օվօլօ՛ս. ὁβολός obolus, nummus, assis. Խերեւէշ. լոմայ. դանկ. վեցերորդ մասն դրաքմայի. մանզըր.

Ա՛յլ է ունել ումեք եօթն ոբողոսս, եւ միւսումն ունել եօթն դահեկան. (Եփր. աւետար. կամ Եփր. յենովք. եւ Եփր. յեղիա.։)