cf. Հոգեկորոյս.
ՈԳԵԿՈՐՈՅՍ կամ ՈԳԷԿՈՐՈՅՍ. ψυχοφθόρος corruptor vel perditor animarum. Հոգեկորոյս. կորուսիչ, կամ ըստ յն. ապականիչ՝ խանգարիչ հոգւոյ.
Մի ոք մօտիցի առ ոգէկորոյս մանիքեցիքն։ Ոմանք զսատանայ իսկ իշխեցին առնել հայր՝ զոգեկորոյսն զապականիչն. (Կոչ. ՟Զ. ՟Ե։)
Փախչել յայնպիսի ոգէկորոյս ցանկութեանց. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Ա։)