adj.

χρύσεος, χρύσειος aureus. որ եւ ՈՍԿԻ՛ ասի. Յոսկւոյ յօրինեալ. ոսկեկերտ. ոսկէզարդ. ոսկեզօծ. ոսկիէ.

Անօթս ոսկեղէնս։ Աստուածս ոսկեղէնս։ Գօտի ոսկեղէն։ Ի վերայ ոսկեղինաց նստցի եւ ննջեսցէ. (Ել. ՟Ժ՟Ա. 2։ ՟Ի. 23։ Յայտ. ՟Ա. 13։ ՟Ա. Եզր. ՟Գ. 6։)

Ոչ եթէ ոսկի ինչ սպասք պիտոյ են աստուծոյ, այլ ոգիք ոսկեղէնք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 25։)

Սափոր ոսկեղէն։ Խոյր ոսկեղէն։ Գահոյք համակ ոսկեղէնք։ Ոսկեղինօք ըմպել նուագօք։ Ոսկեղէն գրով։ Ոսկեղէն տունն. (Շար.։ Եղիշ. ՟Ե. ՟Ը։ Խոր. ՟Բ. 44։ Փարպ.։ Եւս. քր. ՟Բ։)

Քրիստոսի նմանեալ ոսկեղէն բնութեանն, որ առնէր եւ ուսուցանէր անկեղծ. (Վրդն. երգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ոսկեղէն ոսկեղէնք
accusatif ոսկեղէն ոսկեղէնս
génitif ոսկեղինի ոսկեղինաց
locatif ոսկեղինի ոսկեղէնս
datif ոսկեղինի ոսկեղինաց
ablatif ոսկեղինէ ոսկեղինաց
instrumental ոսկեղինաւ ոսկեղինաւք