adj.

gilt-tailed;
gold-fringed or tasselled.

adj.

որ եւ ՈՍԿԵՏՈՒՏ. Որոյ տտունն կամ տուտն է ոսկեղէն. ոսկեհուռն վերջաւորօք.

Զոսկեճամուկն, եւ զոսկէտտունն. (Ես. ՟Գ. 23. (յն. ըստ իմաստից)։)

Կամ թագուհի՝ յոյժ գեղաւոր, ոսկէտըտուն եւ ճամկաւոր. (Շ. եդես.։)

Սիրամարգն ոսկեփետուր եւ ոսկէտտուն. (Երզն. ՟ժ. խորան.։)

Գօտին արծաթափայլ՝ ոսկէտտուն կամարակապ. (Նար. տաղ ծն.։)

Զարդարէր զնա ոսկէհուռ հանդերձիւք, եւ ոսկէտտուն վառիւք. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ոսկետտուն ոսկետտունք
accusatif ոսկետտուն ոսկետտունս
génitif ոսկետտան ոսկետտանց
locatif ոսկետտան ոսկետտունս
datif ոսկետտան ոսկետտանց
ablatif ոսկետտանէ ոսկետտանց
instrumental ոսկետտամբ ոսկետտամբք