bone;
տարաբուն —, process, apophysis;
— արմատոյ լեզուի, hyoides;
անանուն —, ossa innominata;
— ցայլից, os pectinis or pubis;
— սրբանի, os sacrum;
— կիտի, whale-bone;
— փղաց, ivory;
cf. Փղոսկր;
գերեզման ոսկերաց, charnel-house;
փոխարկութիւն յ—, ossification;
հաստատիչ խախտեալ ոսկերաց, bonesetter;
կցել զ—ն բեկեալ, to bonset;
փոխարկել յ—, to ossify;
հանել զոսկերս, to bone, to take out the bones;
գողացուցանել զոսկերս, to cause the bones to shake;
cf. Լեզու.
ὁστέον, ὁστοῦν os, ossis. Կարծրագոյն մասն ի մարմնի կենդանեաց՝ պնդակազմ պահանդ այլոց մասանց. ոսկոր .... (յն. օսդէ՛օն. լտ. օ՛ս, օ՛սսիս ).
Ոսկր յոսկերաց իմոց, եւ մարմին ի մարմնոյ իմմէ։ Հանջի՛ք եւ զիմ ոսկերս աստի ընդ ձեզ։ Յօշեաց զնա ոսկերաց իւրոց յերկոտասան մասն։ Խռովեցան ոսկերք իմ։ (Դաշտն) լի էր ոսկերօք մարդկան. եւ շրջեցոյց զիս շուրջ զոսկերօքն։ Մերձեցաւ ոսկր առ ոսկր առ իւրաքանչիւր յօդս. եւ այլն։
Տկար էր զօրութեամբ յոսկերաց. (Ագաթ.։)
Այլեւ յոսկերաց մարտիրոսացն զարհուրեալ. փախստեայ կորնչի. (Կիւրղ. ղկ.։)
Սամփսոն զյայտնի պատերազմ ոսկերբ վճարեաց». այսինքն ծնօտիւ իշոյ. (Եղիշ. դտ.։)