cf. ՈՒԺԵՂՈՒԹԻՒՆ, եւ ԲՌՆՈՒԹԻՒՆ.
Ուժաւորութիւն, դաւաճանութիւն, եւ խարդախութիւն. (Շիր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուժաւորութիւն | ուժաւորութիւնք | 
| accusatif | ուժաւորութիւն | ուժաւորութիւնս | 
| génitif | ուժաւորութեան | ուժաւորութեանց | 
| locatif | ուժաւորութեան | ուժաւորութիւնս | 
| datif | ուժաւորութեան | ուժաւորութեանց | 
| ablatif | ուժաւորութենէ | ուժաւորութեանց | 
| instrumental | ուժաւորութեամբ | ուժաւորութեամբք |