vehemence, impetuosity, fury, violence, heat, ardour, intensity;
force, strength, energy, vigour;
efficacy, efficaciousness.
ἱσχύς fortitudo, robur κράτος vis, potentia σφοδρότης vehementia δραστήριον efficacitas πόνος, εὑτονία intensio, tonus, tenor. Սաստկութիւն. ոյժ. զօրութիւն. ազդուութիւն. ձկտումն. եբր. օզ, կէպուրա, եւ այլն։
Ի նմանէ է զօրութիւն եւ ուժգնութիւն։ Զօրութիւն իմ, եւ ուժգնութիւն ձեռին իմոյ։ Ուժգնութիւն նոցա ոչ այնպէս. (Յոբ. ՟Ժ՟Բ. 16։ Օր. ՟Ը. 17։ Երեմ. ՟Ի՟Գ. 10։)
Ի զօրութիւնս եւ յուժգնութիւնս անդաստանի. (Երգ. ՟Բ. 7։)
Ուժգնութիւն բարենշան անդաստանիս՝ առաւելուլ զբեղնաւորութիւն հզօրապէս ուժով. (Պիտ.։)
Ի զօրութիւն ուժգնութեան փքան. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Առ հակառակսն զօրութիւնս ուժգնութիւն ոչ միայն ունելով, այլեւ պարգեւելով. (Դիոն. եկեղ.։)
Յուժգնութենէ կենդանեացն կամ ի դժնէութենէ երկուցեալ։ Այր անուանելն՝ զուժգնութիւն ի չարագործելն ասէ։ Ահեկանացս կայից ուժգնութիւն տալով։ Յամառեալ կայր այնպիսի ուժգնութեամբն (կամ յայնպիսի ուժգնութեան). (Յհ. իմ. պաւլ.։ Վանակ. յոբ.։ Նար. ՟Ի։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27։)
Է եւ ուժգնութիւն ձայնի, եւ չափաւորութիւն բանի, եւ ժամանակի հանդիպութիւն ընտանի եւ օգտակար բարեպաշտիցն. (Բրս. հց.։)
Ուժգնութեամբ սգոյն ըմբռնեալք». յն. ուժգին սգով. (Բրս. յուդիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուժգնութիւն | ուժգնութիւնք |
| accusatif | ուժգնութիւն | ուժգնութիւնս |
| génitif | ուժգնութեան | ուժգնութեանց |
| locatif | ուժգնութեան | ուժգնութիւնս |
| datif | ուժգնութեան | ուժգնութեանց |
| ablatif | ուժգնութենէ | ուժգնութեանց |
| instrumental | ուժգնութեամբ | ուժգնութեամբք |