adj. adv.
πόθεν aliunde. իբր Ուստի իմն. ուստեք. ի տեղւոջէ իմեմնէ. ի կողմանց ինչ. անտի. տեղէմը, տեղաց մը.
Զօր ուստեմն՝ ասեն՝ օտար եկն։ Այր հասանէր ի հռոմայ ուստեմն։ Անդուստ ուստեմն ի վերուստ խօսի ընդ մեզ, եւ ոչ աստուստ յաշխարհէ. (Վեցօր.։ ՟Ը։ Եւս. քր. ՟Ա։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)